De eerste keer dat ik Varanassi bezocht is al weer jaren geleden. Ik was niet van plan lang te blijven. Te toeristisch, dacht ik. Uiteindelijk bleef ik drie weken en ben ik sindsdien nog drie keer terug geweest. Ik ben op veel plaatsen in India geweest, maar Varanassi weet me telkens weer te betoveren. Varanassi is India in een notendop. Hier, in het labyrint van steegjes in de oude stad en op de kilometers lange boulevard langs de Ganges Rivier, trekt het theater van het leven in een bonte stoet aan je voorbij. De Indiase dames in hun fleurige sari’s, de heilige mannen in fel oranje, de pelgrims met hun hele hebben en houden van heinde en verre, de koeien, honden en apen, de bruiloft pal naast de crematie. Nergens gaan leven en dood zo hand in hand als in Varanassi. Wat Mekka is voor een moslim, is Varanasi voor een hindoe. Een gelovige moet tenminste eenmaal in zijn leven naar het spirituele hart van India reizen om aldaar zijn zonden weg te spoelen met een duik in de Ganges - al vraag je je af hoe dat in Godsnaam nog reinigend kan werken, wetende dat zo'n beetje alle rioleringen van noord-India op de rivier uitkomen. Daar komt bij dat tal van hindoes naar Varanassi komen om daadwerkelijk te sterven, want wie hier zijn laatste levensadem uitblaast, breekt de eeuwige cyclus van geboorte en wedergeboorte. De lijken worden verbrand voor Manikarnika Ghat, een zwartgeblakerde tempel die in The Lord of the Rings niet zou misstaan, waarna de verkoolde resten aan de rivier worden toevertrouwd. De stad kent duizenden altaars, tempels en heiligdommen ter ere van talloze goden, maar Shiva is de onbetwiste koning. Met zijn drietand en dreadlocks oogt hij als een mengeling van Neptunes en Bob Marley. Hij wordt meestal afgebeeld in een meditatieve houding met de ogen half gesloten ogen en een derde oog in zijn voorhoofd wijd open als teken van zijn verlichte staat. Zijn lot is nauw verbonden met dat van de rivier. Volgens de legende is de Ganges een hemelse rivier die in de Himalaya de aarde bereikt. Om te voorkomen dat de woeste rivier alles op haar pad vernietigt, vangt Shiva het water in zijn dreadlocks om het zo te verspreiden. Vandaar dat Shiva altijd wordt afgebeeld met een straaltje water in zijn haar. Een eerste verkenning van Varanassi begint met zonsopgang met een boottocht op het water. Al dobberend is het geweldig om te zien hoe langzaam de ochtendnevel oplost in de opkomende zon en de stad tot leven komt. Maar om de stad echt te leren kennen is een boottocht niet voldoende. Daarvoor moet u aan wal en verdrinken in de massa en u afvragen wat het is dat deze carrousel al duizenden jaren draaiende houdt. Wordt de drukte u teveel, dan is er altijd de rivier die rust biedt. BREDAIN BUSINESS 47
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=